.
.
.
Eibergen in Foto's
.
Attentie: de foto's die onder bijzondere lichtomstandigheden gemaakt zijn komen 's avonds, als het al wat donker is, het beste uit..
.
.
Het is eventjes op je laten inwerken, maar dan zie je toch dat deze opname op de Hagen is gemaakt. De zon stond laag en ik moest als
de wiedeweerga mijn toestel instellen, anders zouden de zon en het effect alweer verdwenen zijn.
.
.
.
.
Een soortgelijke opname kon ik maken op de Grotestraat, even voor huize De Hummelsweide achter het lage hek rechts.
.
.
.
 
.
Links: ineens viel me dit op, bij de nieuwbouw van Op de Bleek. De kleuren van de begroeiing van het heuveltje doen wonderlijk aan. Gezien vanuit de Fabrieksstraat/Berkelesch. Rechts: het Reimelink aan de Nieuwstraat, waar je koffie, thee, kunst en nog veel meer kunt kopen. Het rode effect op de voormalige boerderij danken we aan de herfstzon.
.
.
.
.
Deze foto werd veel vroeger op de dag, op de Stationsweg genomen. Als datgene wat je fotografeert grote contrasten heeft, doe je er goed
aan je lensopening kleiner te maken. In de regel vind je op elke digitale camera een vierkantje, waarvan de linker-bovenkant licht is gehouden
en waarin een plus-teken staat. Rechtsonder, in het donkere vierkantje, staat een minteken. Hiermee kun je de lens bijstellen. Verder de
handleiding eens doornemen!
.
.
.
.
Uit de oude doos
.
Koningin Wilhelmina
    . 
    Koningin Wilhelmina was niet altijd een vrouw waar je gemakkelijk mee kon omgaan. Toen ze na het begin van de bevrijding in 1944 terugkwam naar Nederland moesten nieuwe munten worden geslagen. Het zinken oorlogsgeld deed teveel denken aan de ellende die men had doorgemaakt. De mensen die erover gingen vonden dat er een nieuw portret van de koningin moest komen. Op de muntbiljetten was ze afgebeeld als oudere dame die ze geworden was en de beeldenaar op de munten van voor de oorlog leek daar niet meer op. Daar voelde de koningin echter helemaal niets voor. En zei koningin Wilhelmina nee, dan was het ook nee. Het portret van voor de oorlog moest gebruikt worden. Bij het ministerie van Financiën, bij Algemene Zaken... zat men met de handen in het haar! Tot iemand ontdekte dat de ontwerper van het vooroorlogse portret, J.C. Wienecke, in de oorlog fout was geweest. Het was een bekend feit dat de koningin mensen van wie ze ontdekte dat ze in de oorlog fout waren geweest onmiddellijk liet vallen als een baksteen. De dichter Nijhoff, die in die tijd ten paleize kwam, kreeg het verzoek het fout-zijn van Wienecke behoedzaam onder de aandacht van hare majesteit te brengen. Hoe hij dit heeft gedaan vermeldt de historie niet, maar de koningin wilde ineens een ander portret  op de munten. Er werd een nieuw ontwerp gemaakt, dat op de stuivers, dubbeltjes en kwartjes kwam. Ditzelfde portret is later ook voor het "bevrijdingstientje" gebruikt en omdat de afbeelding daarvan beter uitkomt dan die van de pasmunt, laat ik die hier rechts onder zien. 
 .
 
     . 
    Links: de laatste beeldenaar op de Nederlandse munten van koningin Wilhelmina voor de oorlog. Midden: het portret van de koningin op de 
    muntbiljetten na de oorlog. Tijdens de oorlog werd hetzelfde type biljet uitgegeven, maar dan in andere kleuren. Rechts: de beeldenaar van 
    koningin Wilhelmina die op de pasmunt van na de oorlog kwam. Hier zien we hem op het zogenaamde "Bevrijdingstientje". Op de andere 
    zijde vinden we een beeldenaar van koningin Juliana, die in 1948 aan de regering kwam, nadat koningin Wilhelmina troonsafstand had gedaan. 
    . 
    PV.
.
.
.
.
 Naar de volgende pagina

 Naar de vorige pagina

 Keuzemenu

 Bede