.
.
.
Eibergen in Foto's
.
.
.

.
Het Simmelink... de wijk aan de overkant van het dorp, aan de andere kant van de Burgemeester Wilhelmweg.
Wat valt ook daar veel moois te zien: poelen, oeverbegroeiing, vogels en ga maar door...
.
.
.
.
Links: een drietal montere eendekuikens, gezien vanaf een van de brugjes in het Simmelink. Een vriendelijke meneer wist te vertellen dat er veel
meer zijn geweest. Maar ze worden nogal eens verschalkt door andere dieren, met name snoeken. En jawel, als je goed probeert te kijken door het wateroppervlak heen, zie je dat het op bepaalde plaatsen letterlijk wemelt van de vissen. Voor de reiger (rechts) is er dus voedsel genoeg!
.
.
.

.
Wat liggen de basisscholen, die naast elkaar in het Simmelink gesitueerd zijn, toch op een uitgelezen plekje...
.
.
.
.
Links: het is nu mei 2009 en wat heerlijk groen is alles, vooral als je het geluk van een vriendelijk zonnetje hebt terwijl je fotografeert. Rechts:
huize 't Ketterink, dat hier al staat sinds 1849 . Toen begonnen werd met de uitbreiding van het Simmelink is er nog sprake van geweest dat het een
soort cultureel centrum zou worden, maar het werd een particuliere behuizing.
.
.
.

.
Twee van de Simmelinkpoeltjes, gescheiden door een wandelpad. Terwijl ik deze foto maakte, hoorde ik achter me in een ander poeltje
een luid gekwaak. Ik dacht op z'n minst dat het een grote brulkikker was, maar het waren doodgewone groenrok-kwakers.
.
.

 
 
Alle mailers die mij attent maakten op mijn vergissing in de aankondigingsmailtjes van harte dank. We wachten gewoon tot volgende week! - PV

.

.
.
Uit de oude doos
.
Wetenswaardigheden


Overgrootmoeder had zilveren voorwerpen, zoals een zilveren bestek. Erg plezierig om mee te eten vind ik zelf dat bestek niet. Het ligt me niet prettig in de hand. Liever heb ik het lichtere metalen "vlekvrij door en door" bestek, maar over smaak valt natuurlijk niet te twisten.

Of het zilver "echt" is, kunnen we al eeuwenlang zien aan de verschillende zilvermerken. Een nadeel van die zilvermerken is, dat ze nagemaakt kunnen worden. Een heel eenvoudige methode om uit te maken of iets van echt zilver is, pas je toe met een magneet. Wordt het "zilveren" voorwerp aangetrokken door een magneet, dan kan het van alles zijn, maar niet van zilver.

Het recept van overgrootmoeder was het volgende. Ze mengde 4 gram dubbelchroomzure kali met 10 gram zwavelzuur en 50 gram water. Van dit "toetswater" liet ze een druppel vallen op het (zo nodig blankgemaakte) zilveren voorwerp. Kleurde het zilver rood, dan was het echt. Des te roder het werd, des te zuiverder het zilver was.

.
 
..
.
...
. Naar de volgende pagina, als die klaar is

 Naar de vorige pagina

 Keuzemenu

 Bede