.
.
.
Eibergen in Foto's
.
.
.

.
Op 9 mei 2009 hadden we nationale molendag, dus wat doe je dan? Jawel, je gaat naar de Mallumse Watermolen. Daarbij kom je het
terrein van de familie Ten Dolle voorbij en wie staan daar in de weide? Moeder en kind pony. Hoe oud het veulentje is kan ik niet
zeggen, maar het kostte een hele tijd om het dier goed op de foto te krijgen. Het lijkt me  voorlopig nog meer een ligveulen dan een staveulen.
.
.
.

.
Wat een uitzicht heb je, daar in het Mallumse, als je je ogen goed de kost geeft! We kijken hier over de rijkelijk met paardebloemenkaarsen gestoffeerde
velden richting Eibergse wijk 't Simmelink.
.
.
.

.
Komaan, laten we het molengebouw eens ingaan! Daar zien we dan de sfeervolle "molenwinkel", waar je het goede Mallumse Molen volkorenmeel
kunt kopen. Zaterdag kon je er ook pannekoeken eten. Zulke grote gasbranders als daarvoor gebruikt werden, had ik van m'n leven nog niet gezien!
.
.
.
.
Links: de Berkel en de Berkeltak zijn natuurlijk nu, in het voorjaar, schitterend om te bekijken. Rechts: tja... wat zag ik daar nu bij de sluis-in-
verbouwing? Mijn eerste gedachte: een soort bank om op te zitten. Mijn tweede gedachte: dat moet wel erg hobbelig zitten! Mijn derde gedachte:
het zou me niets verwonderen als dit object gemaakt is door dezelfde kunstenaar, die de nu vergane en verwijderde boot-op-het-droge bij
de Nieuwe Maat destijds realiseerde.
.
.
.

.
En daar hebben we hem dan weer eens, de Mallumse watermolen compleet met de brug over de Berkeltak en rechts de
bij het Muldershuis behorende schuur, waarin Estinea met een werkproject onderdak heeft.
.
.
.
.
.
Uit de oude doos
.
Wetenswaardigheden
.
.
Het volgende komt niet uit de aantekeningen van overgrootmoeder, maar van een vrouwspersoon met wit haar, die je destijds met een zwart bandje om haar hals door Eibergen kon zien fietsen. Ze had een academische titel maar probeerde dat geheim te houden. Geheim proberen te houden bleek ook hier de meest feilloze methode om niet geheim te houden, maar ze bedoelde het volstrekt zuiver. Integerder vrouw heb ik zelden ontmoet.  Haar grootste passie was haar tuin. Helaas is ze niet meer onder ons en dat verdriet me, want ik mocht haar graag. Nooit zal ik vergeten dat ze vertelde dat ze leefde in tijd, die haar niet toekwam. Ze had toen in levensjaren de leeftijd van wijlen haar moeder overtroffen. 
We hadden allebei weleens last van een vervelend kwaaltje: verstopping. Nee, niet van de neus.
Ze ontdekte toen dat een pannekoek, gebakken met Mallumse Molen volkorenmeel, dat je in die tijd nog bij Mateman aan het Hemstea kon kopen, in hoge mate werkzaam was. Mateman had een kruising tussen een kruidenierszaak en een supermarkt die hij, heerlijk, 's winters verwarmde met kolenhaarden. Toen de BTW werd ingevoerd is hij met zijn zaak gestopt.
Natuurlijk heb ik het middel ook geprobeerd en waarachtig, het werkt.
Kopen bij Mateman kan niet meer, maar op zaterdag kun je voor Mallumse Molen Volkorenmeel nog steeds terecht bij de Mallumse Molen zelf.
.
PV
..
.
.
.
 Naar de volgende pagina

 Naar de vorige pagina

 Keuzemenu

 Bede